Vulkaneifel (D) 24 -28 mei 2006

----- | terug | -----

Verslag:

Ukkel verwacht: Vulkaneifel: donderdag: regen, wind – vrijdag: wind, regen – zaterdag: zie donderdag Zondag: zie vrijdag.
Woensdag 24 mei. Ontvangst op parking Udenbreth am “Weiber Stein” in Hellenthal. Tot laat in de avond kwamen de 30 motorhomes met mondjesmaat aangeschoven op de parking van de skipiste in Hellenthal. Ook een nieuw lid n.m.“de regen” kwam ons gezelschap houden. En die wilde van geen wijken weten.

Donderdag 25 mei. Op het programma staat vandaag een rondrit gepland van ongeveer 90 km. Maar na een 10-tal kilometers wist ik al dat het er meer gingen zijn, we waren immers al verkeerd gereden, en met mij een paar hardnekkige volgers, die weten nochtans ook dat ‘rechts is waar uw duim links staat’ maar ja… Met behulp van het G.P.S systeem de weg verder gezet naar onze eerste halte voor vandaag. We waren dus op zoek naar de bron van de Ahr. Die ligt goed verscholen in het hart van het charmante stadje Blankenheim. Mooi stadje, prachtig park, zwembad in openlucht, in de zomer moet het hier prachtig zijn. Ook de camperplaats in aanbouw doet veel goeds vermoeden, we komen hier zeker terug. De plaatselijke bevolking was ons zeer behulpzaam om de juiste weg te wijzen naar de bron, u weet maar nooit, met al die padvinders in ons groepje.


Volgende tussenstop, het kerkje van het dorpje Mirbach. Het kleine kerkje op de berg. We werden er zowaar stil van. Prachtige mozaïeken, menig uur is hier aan gegeven. Je kon er zelf te biechtte gaan, wat dan ook door C. gedaan werd.

Na ons eerst tegoed te hebben gedaan aan de maaltijd des heren, zoals een boterham, soep, koude patatjes enz…vervolgen we onze rondrit en trekken naar Nohn voor een bezoekje aan een waterval. Na een verhitte discussie over moeten we het brugske over of niet kwamen we 2 waterhoentjes (Roland en Lydie) tegen die ons het juiste pad opstuurden. Prachtige wandeling, mooi stukje natuur, alle ingrediënten waren aanwezig: modder, water, rotsen, mos…ook voor verliefden was er een plaatsje weggelegd. Tobias was er de grote plaatselijke attractie. Wat een watervalletje al niet losmaakt.


Na een blitzbezoek aan het kerkje van Kelberg (het is ondertussen al 15.15uur) op weg naar de parking in Hillesheim op de “Viehmarktplatz”, waar we onze campers een plaatsje geven, ze hebben hun rust verdiend en wij ook.

Om 17.30uur vol nieuwe energie naar de distellerie. Na een deskundige uitleg over het maken van de schnaps, uitleg die vertaald werd door onze “Anton aus Tirol” volgde het gene waar we voor gekomen waren, het proeven, en aan de neuzen en wangen van de groep die ons voor was konden we aflezen dat het de moeite was. Na de heks, lola en vulkaandrank werd meneer Schampoo uitgeroepen tot doktor in de schnapsologie. Conclusie van de dag een perfecte afsluiter van een geslaagde maar weliswaar natte dag.


Vrijdag 26 mei. Regen , regen immer regen. Na een korte nachtrust, (ik heb namelijk nog mijn dokterskabinet moeten installeren, de eerste patiënten stonden reeds gisteren aan de deur) en wat praktische info door onze interim voorzitter vertrokken we allemaal naar de Gerolsteiner Brunnen. Gelukkig niet verkeerd gereden, we hadden maar de andere bolides te volgen. We werden met zijn allen verwelkomd door een charmante dame die ons zeer vriendelijk ontvangt en die ons tijdens het bezoek de nodige uitleg verschaft over de weg die het levensnoodzakelijke water aflegt eer het in flessen wordt op tafel gezet. Na een filmvoorstelling mochten we een kijkje nemen in de enorme productieafdeling. Enkele cijfers: 800 werknemers, per minuut 1000 flessen gevuld, per dag 350 vrachtwagens die volgeladen de fabriek verlaten enz…enz… We werden ook uitgenodigd in de gelagzaal waar we de verschillende soorten waters konden proeven. Na de rondleiding werden we wandelen gestuurd met de weinig hoopgevende woorden “Ik had jullie graag wat zon gewenst, maar het zal niet mogen zijn, regen, regen immer regen”.


Terug de weg op en door een prachtige streek richting Neroth of was het Nerath voor een bezoek aan het plaatselijk muizenvallenmuseum. Daar word de geschiedenis verteld van de (teloorgegane) huisarbeid, het maken van muizenvallen. Dit was een zeer arbeidsintensieve arbeid, het duurde ongeveer 1 uur voor het maken van een muizenval. Ook andere producten werden daar gemaakt, o.a. bloemenstaanders, taartenonderleggers, deegkloppers enz… Deze producten werden door venters tot ongeveer 1960 aan de man gebracht, per dag moesten ze 50-60 kilometers te voet afleggen voor hun dag erop zat. Het museum was klein maar fijn. Terug de motorhomes in en nu richting de Dauner Maaren, voor en wandeling rond twee van de drie maaren die hier dicht bijeen aanwezig zijn. De regen valt met bakken uit de hemel, maar we vertrekken met zijn allen goedgemutst of goed geregenkapt de wandelpaden op. Ook een ommetje gemaakt om een uitkijktoren te beklimmen, ondanks de neergutsende regen toch een goede blik kunnen werpen op de prachtige omgeving. Doornat maar tevreden kwamen we na een kleine twee uren terug aan de parking, waar we na een potje koffie de volgende bestemming aandeden. In het dorpje Steineberg staat een 148meter hoge uitkijktoren, verscholen in een bos, na een wandeling van een tiental minuutjes kunnen we de toren beklimmen. Boven op de toren een prachtig zicht op de omgeving en overal orientatiepunten aangegeven . Veel wind boven en natuurlijk de regen, ik was niet te erg stoer daar boven, ik sta liever met beide voeten op de grond. Na het bezoek onze laatste bestemming opgezocht, de camperparking in Gillenfeld, prachtig gelegen aan de Pulvermaare. We werden door onze vrienden uitgenodigd voor een drink naar aanleiding van haar verjaardag, Martien bij deze nog vele jaren. Santé. Andere collega’s gingen eens goed uit de bol in de inderhaast opgerichte taverne, het bier vloeide talrijk en er werd zelfs een polonaise gedanst. Niet te laat in bed, want morgen staat er weer een drukke dag op het programma. Slaapwel.



Zaterdag 27 mei. Na het ontbijt, (het ontbijt werd ons op de parking gebracht door een bereidwillige bakker), de nodige info van de dag, terug de weg op voor een bezoek aan de klokkengieterij in het dorpje Brockscheid. Informatie gekregen over het gieten van de klokken, het afstellen van de diverse toonaarden, het verschil tussen normale klokken en erzatsklokken is zeer duidelijk te horen. In de 2 de wereldoorlog werden alle klokken gesmolten om aan staal te komen er werden valse klokken gegoten, die klokken werden erzatsklokken genoemd. Die werden dan na de oorlog terug vervangen door echte klokken. De rondleiding werd aan ons gegeven door een jonge kerel die werkelijk alles wist van klokken. Ook kon men op de parking een beiaardconcert ten hore brengen, iets dat door Rudy als verjaardagsgeschenk geschonken werd aan zijn vrouwtje. De liefde hé. Na nog een bezoekje aan het bijhorende winkeltje, terug de weg op, richting Wallenborn.

In Wallenborn brengen we een bezoek aan de geiser. Om de 34 minuten spuit hij het water omhoog. Een echt natuurverschijnsel. Na een kort oponthoud vertrokken we naar Manderscheid, aan het zwembad was een plaatsje voorbehouden waar de campers even op rust konden komen. De inwendige mens versterkt en op pad door het mooie stadspark richting de kaarsengieterij. Klein ambachtelijk bedrijfje (eenmansbedrijfje). De nodige uitleg werd verschaft door de eigenaar zelf, ook aan de kinderen werd gedacht, die mochten achteraf een klein kunstwerkje maken. Bij het bekijken van een film viel het enorme verschil op van werkwijze tussen de industrie en dit kleine bedrijfje. Eventjes in Manderscheid een wandeling gemaakt naar een brug die een prachtig zicht bood op de twee kasteelruïnes die het stadje rijk is. Het viel mij op, bij mooi weer, zou je hier prachtig kunnen wandelen. We komen hier zeker terug. Aankomst in Gillenfeld op de camperplaats die we vanmorgen verlieten. Intussen probeerde een schuchter zonnetje de campers te verwarmen. De vrouwtjes haastten zich de keuken in want de gezamenlijke barbecue stond deze avond op het programma. Hopelijk blijft het droog. Om 6.30 aan de aperitief, geschonken door het bestuur. Lekker, lekker. Het geïmproviseerde restaurant liep goed vol, en de barbecue verliep onder een leuke sfeer. Een kleine zangwedstrijd werd ingelast en een optreden van Miss België mocht niet ontbreken. Doctor Schampoo moest controleren of Miss België wel een vrouw was en deed dit met veel plezier. Ook een goochelaar kwam ons gezelschap houden, en enkele (bijna) kale mensen kregen spontaan een heel andere snit aangemeten. Toen ontaardde het goochelnummer in een scheerschuim gevecht en vielen er meer slachtoffers dan de drie wijzen waarmee het begon. Ook onze voorzitter (die ons in de loop van de dag vervoegd had) werd ten tonele geroepen want het was vandaag zijn verjaardag. Proficiat. Moe maar tevreden van weer een mooie dag, stapten we de camper binnen voor een goede nachtrust.







Zondag 28 mei. Terug de bakker aan huis. Deurtje open, en het beloofd een mooie dag te worden, zonnetje schijnt. Nu het de laatste dag is komt ze te voorschijn, ze schijnt er plezier in te hebben. Op het programma een kleine wandeling naar en rond de Pulvermaare. Enkelen hadden het nodig want hun kater moest weggewerkt worden. Dit alles onder een lekker weertje. Een mens is vlug tevreden. Bij aankomst op de camperplaats, een afsluitwoordje van de voorzitter, een kopje koffie, de dapperen onder ons een glaasje wijn, hier en daar een handje schudden, en hop de camper in en de reis huiswaarts aangevangen. Het was meer dan de moeite waard, ondanks het slechte weer, om er bij geweest te zijn. Bedankt aan de inrichters en onze vrienden, het was echt een prachtig (verlengd weekend).

	Jullie verslaggever, Herr Doktor Schampoo.