| Vrijdag 16/03/2007
Na een kort ritje werden we verwelkomd op het domein
van de gemeenschapsinstelling “ De Zande “ te Ruiselede .
Een mooie standplaats voor de groep, tussen mooie bomen en veel open ruimte
voor iedereen.
Nog enkele fanatiekelingen zwermden door het wakke gras bij onze aankomst,
maar al vlug werden de warme bedjes opgezocht voor een rustige nacht. |
|
|
|
|
|
Zaterdag 17/03/2007
Op zaterdagmorgen werd er reeds om 08u45 gefloten voor
een korte briefing over het weekend
en een aangenaam weerzien van velen onder ons na een korte winterpauze.
Twee groepen waarvan eentje naar het streekmuseum St –Pietersveld,
de anderen naar het asielcentrum van OC Wingene.
Met onze enthousiaste gids maakten we een kleine wandeling richting museum
met onderweg reeds heel wat uitleg over het ganse domein.
De omvang van de gronden en bossen rondom de instelling, alsook de kenmerkende
huizenbouw voor bedienden
en de werkende klasse.
Hoofdbedoeling van het hoofdgebouw was om een suikerfabriek te starten.
Men stelde het jaar nadien reeds vast dat suikerbieten hier niet wilden
gedijen
(une problème dans la plantation ) in deze gronden,
zodat enkele jaren nadien een ander doeleind voor deze plaats werd gekozen.
Het werd uiteindelijk een hervormingsinstelling.
Het streekmuseum toont het verloop vanaf 1949 tot op heden, dit met bijhorende
foto’s en video.
Sommige vrouwen zagen hier reeds een oplossing om hun man ook eens deftig
her op te voeden na het zien van het filmpje.
Bepaalde mannen voelden het reeds warm worden onder hun voeten.
Nu werd ons duidelijk waar onze voorzitter al deze voorbeeldige taken
heeft geleerd.
|
| |
|
|
| |
|
|
| |
|
|
| |
Na een warme koffie ging het richting
asielcentrum iets verderop,
waar de heer Paul Vanlaere ons bijbracht
wat zoal de procedures zijn
om asiel in dit landje te kunnen krijgen. |
|
Daaruit blijkt dat dit niet zo evident is
met de huidige wetgeving.
Het noodzakelijke voor opvang wordt hier verzorgd,dit met beroepsmensen
en deels vrijwillgers.
Het is ook een open centruim waar iedereen vrij kan bewegen tot de papiermolen
zijn rondje heeft gedaan.
Luxe is hier niet aan de orde, doch alle goede zorgen en steun kan men
hier verkrijgen als asielzoeker.
Na deze deskundige uitleg,begonnen de maagjes toch te grollen.
De zon was nu reeds van de partij, uitstekend voor de geplande fietstocht
of wandeling deze namiddag.
Zoals gewoonlijk waren er reeds bij die hun verslaving weer niet de baas
konden en anderen zonder stevig karakter hierin betrokken.
Foei foei foei !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!. |
|
|
|
| |
|
|
| Wij kozen voor de fietsroute door de bossen
van vlaanderen,deels de bulskampveldroute,deels via fietsroutenetwerk.
Lekker weertje en een mooie tocht doorheen de aanpalende gemeenten van
ruiselede en omstreken.
|
Na 43 km fietsplezier komen we nu blijkbaar
aan in het bio-kamp.
De eerste maal in de geschiedenis van de zwervers,geen apero maar een
heuse gezonde preisoep.
Gaan we dan toch nog de goeie kant op?????.(‘k kan het eigenlijk
zelf niet geloven dat dit gaat blijven duren).
Gelukkig zijn de meeste motorhomes nu voorzien van grote verluchtingskoepels
en dit bij het zien van bepaalden hun soeptas.
K’was blij dat we niet met zijn allen op een grote slaapzaal lagen
deze nacht.Euhmm.
Na een geslaagde dag kunnen we een rustige nacht tegemoed,al zal dit niet
voor iedereen weggelegd zijn vrees ik. |
|
|
|
|
|
|
Zondag 18/03/2007
s' Morgens hebben we geen wekker nodig door het gedruppel op de wagen.
Dit voorspelt dus geen goed weer.
Na het ontbijt en een dikke trui wagen we de sprong naar buiten,brrrrrrrrrrrr.
De gidsen staan al te popelen om te vertrekken en we verdelen ons terug
in 2 groepen.
Wij het bos in ,de anderen naar de strafinstelling.
Efkes wat modderen tot aan de vijver.
Hier zien we dat men vroeger wat meer tijd had,eerst de boot bouwen
en nadien een vijver maken erom heen ,
die deed dan dienst als opleidingsschip voor matrozen.
Alles was goed om die gastjes bezig te houden en ne stiel te leren.
|
|
|
|
Iets verderop kunnen we dan zien dat mooie
gebouwen ,in beheer van ons leger gewoon staan te verloederen,spijtig
toch.
We wandelen voorbij het zendstation ,een natuurgebied,en straffe verhalen
over vroegere bendevorming in een nabij gelegen herberg.
Een vrijerskappeleke uit vervlogen tijd (staat nu en beetje te veel in
het zicht vrees ik).
Interessante coté als ge ‘t mij vraagt, maar de stramme spieren
vragen ons om door te stappen tot de strafinstelling. |
| |
|
|
Een opzichter licht ons de situatie toe hoe alles hier in zijn werk gaat.
Het is namelijk een boerderij van 140 ha met 200 melkkoeien die door de
gedetineerden wordt onderhouden,
de meeste door drugverslaving.
Een enig project in Belgie en een voorrecht om een straf hier uit te zitten.
Ik vind het wel raar dat we na 2 dagen hier te Sint-Pieterveld nog niemand
kwijt zijn gespeeld
(zouden de meesten dan toch te prettig gestoord zijn ???????).
.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Half onderkoelt gaan we terug en
wordt het weekend afgesloten door de voorzitter.
Het was een mooi weekend als start voor het nieuwe jaar
Een dikke proficiat aan de inrichters,
alsook aan de gidsen
|
 |
|
uw verslaggever Gino, |
|
. janique & flore |
|
