Het album van de Zwervers Kortrijk
kan aangevuld worden met een smaakvolle,
leerrijke en ontspannen editie.
Een voor mij wat minder bekende stad in ons land heeft wat glans gekregen,
en vooral de schitterende locatie zal zeker voorwerp uitmaken
van een volgende halte op onze uitstappen.



Bij aankomst wisten we meteen dat de zon goed zat
en dat stof en dorst een onderdeel ging worden van de activiteiten.
We wisten toen evenmin dat dit stof zou geblust worden de volgende dag.
We werden verwelkomd met een informatiepakket,
fiets- en wandelroutes en een stadsbrochure om 'U' tegen te zeggen.

De start met een kleine wandeling naar het centrum gaf direct een fijne indruk
van de groene omgeving en de historische waarde van Lokeren,
provinciestad in het Waasland langs de Durme.
Het centrum biedt een veelheid aan bouwstijlen, met hier en daar jammer genoeg wat verval.
Toch zien we veel bouwactiviteit om de stad op te fleuren
en oogt het geheel een aangenaam en aantrekkelijk oord te zijn.
Vooral de Dries met de bomen is een pluspunt.
We leerden dank zij onze twee gidsen hoe Lokeren letterlijk in de 'smaak' kan vallen.

De bekendste streekprodukten zijn de Lokerse peperkoek,
reeds van uit onze kindertijd bijna dagelijkse kost, en de snoepjes van Trefin.
De zandgrond herbergt vele hazen en konijnen,
die gevild werden en de haren werden verwerkt tot vilt voor de hoedenfabricatie.
Verder werden we vergast op een paardenworst,
een eeuwenoude traditie uit de streek,
die we wat verderop konden doorspoelen met een minder oude verworvenheid,
namelijk een nieuw streekbiertje, de "Cesar" uit de stripreeks van Urbanus.
Niet omwille van Urbanus (die is uit het Pajottenland),
maar de striptekenaar Linthout, die van Lokeren is.
Ook de Lokerse vlaai viel in de smaak.

De namiddag bracht ons nog een aangename verleiding.
Na een korte maar mooie fietstocht bezochten we het familiebedrijf Verhofstede.
Het bedrijf is ontstaan uit een landbouwbedrijf van 10 ha,
dat na omschakeling op fruitteelt stillaan uitgroeide tot een verwerkingsbedrijf van fruit tot fruitsappen.
Het is geen mastodontbedrijf geworden met hypemoderne technieken en mega-omzetten,
maar een gezellig familiebedrijf met een hart voor kwalteitsvolle fruitsappen
die een eerlijk en heerlijk produkt op de (locale) markt brengen.
In het begin van de jaren '80 was fruitteler Theo Verhofstede een van de eersten in Vlaanderen,
die op een geintegreerde wijze fruit teelde.
In '86 werden zijn boomgaarden met appels en peren in volle oogstperiode
getroffen door een vernietigende storm en hagelbui.
Het beschadigde fruit was niet meer verkoopbaar.
Theo besloot de vruchten te verwerken tot sap.
Een kleine pers werd aangeschaft en 3.000 flessen appel- en appel-perensap werden geproduceerd.
Meteen was het eerste Verhofstede-fruitsap geboren.
De uitbouw van het bedrijf is in verschillende stappen gebeurd
en de uitbating is in een beperkt aantal handen.
Een wandeling doorheen de verschillende produktiestappen
en daarna in de boomgaard bracht ons een volledig beeld van deze site.
De proeverij was verkwikkend.
.

De volgende morgen bracht wat verkoeling en helaas ook wat regen.
We hadden een ruime keuze aan wandelingen en fietstochten en ieder sloot aan bij een groepje.

Elk was tevreden over deze prachtige organisatie van Greet en Kris,
waarvoor een welgemeende dank en driewerf bravo!

Wij kiezen volgende keer geen vrijwilliger meer!
Greta en Frans.

(Frans trok zijn nummer als verslaggever)